Gisteren besloot ik om de buxus, die vorig jaar niet had overleefd, te verwijderen. Veel meer doe ik tegenwoordig niet in mijn tuin, maar dat terzijde.
De dode buxus was helemaal bedekt met haagwinde, mooi, maar ik was vastbesloten, en zaagde vol goede moed de takken door. Ik legde het, samen met de haagwinde, naast me neer.
En ineens was het daar, een associatie:
Begin dit jaar scheurde ik een foto uit de lokale krant, het ging om een eeuwenoud haarboeket wat geschonken was aan het Openluchtmuseum in Warffum. Ik vond het prachtig, het werd destijds veelal gemaakt als rouw-en herinneringsobject. Dàt wil ik ook maken, maar dan van plantaardige materialen in de kerk van Saaxumhuizen!
